Hierbij een verslag van een proeverij van ONZE whisky's. Wij werden er heel vrolijk van.
Veel leesplezier,
Slainte,
Frans
Geproefd deze avond:
Port Charlotte cask # 912, gedistilleerd op 15 juli 2004
1. Sample 1 van 30 augustus 2005
2. Sample 2 van 19 september 2006
3. Sample 3 van 18 september 2007
4. Port Charlotte PC5, 2006, 63,5%
5. Port Charlotte PC6, 2007, 63,5%
Kilchoman cask 2006/07, gedistilleerd op 29 maart 2006
6. Sample 1 van september 2007
Aanwezigen: Frank Bannenberg, Ronald Looijen, Michel van Meersbergen, Nils Reinaerts, en Frans Willems.
Waarom zijn we vanavond bijeen?
Een paar weken geleden zijn er twee samples binnengekomen vanuit Schotland. Bruichladdich stuurde ons alweer het derde sample van ons Port Charlotte-vat. Inmiddels is de new made spirit in ons vat whisky geworden, dus nu zouden we elk moment kunnen gaan bottelen. Spannend!
Bovendien kregen we het eerste sample binnen van onze Kilchoman. Nog niemand van ons had ooit Kilchoman geproefd (de distilleerderij is nieuw gebouwd en we hebben één van de eerste distillaten van ze). Ook spannend!
Het begin van de avond is al leuk, Nils heeft een fles PC5 en Ronald een fles PC6 (dat zijn de Port Charlotte’s die inmiddels door de distilleerderij zelf op de markt gebracht zijn) meegenomen, als referentie voor onze whisky.
Een stukje Port Charlotte geschiedenis
Om te beginnen hebben we de eerste twee samples (13 en 26 maanden oud) erbij genomen om weer “in de sfeer” te komen, en om te kijken “waar het vat heen aan het gaan was”. En inderdaad; wat we toen al hadden geconstateerd, geldt nog steeds:
Het eerste sample is van grote klasse: ongehoord volwassen voor 13 maanden en een prachtige rokerige zuivere smaak. Nog maar een klein beetje “zure melk” wat wijst op niet-rijpheid. De volwassenheid van de drank wijst op een hyperactief vat; de interactie tussen drank en hout zorgt voor veel kleur en smaak. Als dat maar goed gaat……..
Michel en Frank waren toen al voorstander van bottelen, maar daar kleefden 2 grote nadelen aan. Ten eerste hadden we dan geen whisky gehad maar New made spirit van een jaar oud (wil iedereen dat?) en de tweede reden weegt zwaarder: eigenaar Jim Mc Ewan wil niet dat er spirit de deur uitgaat, alleen whisky. Geduld hebben, dus. (of zoals hij het letterlijk zei: For God’s sake, have patience!!)
Het tweede sample bevestigt de vrees in de vorige alinea. Het hout heeft de whisky overgenomen. Nog steeds een mooie whisky, laten we daar wel duidelijk in zijn, maar het unieke van het eerste sample is er niet meer. Als dit zo doorgaat wordt het heel houterig.
We gaan nieuwe dingen proeven
Het is gelukt om de nieuwe samples dicht te houden tot deze proefavond, om ze zo zuiver mogelijk te houden, en de panelleden staan te popelen om te proeven hoe alles zich ontwikkeld heeft.
Als eerste nieuwe de Port Charlotte 38 maanden oud…..
heee, deze ruikt weer heel erg als de eerste. Veel rook en turf en er wordt een beetje koriander waargenomen. Na ongeveer een minuut gaat hij helemaal open. Even proeven: en het wordt nog mooier, hij smaakt ook meer als de eerste! Zeer explosief komt hij binnen. We proeven veel pek, teer en vanille en kenners vinden het een oude Ardbeg (voor de niet-kenners: da’s goed). Prachtige krachtige afdronk: we hebben onze oude Port Charlotte terug!
Daarna proeven we ook nog de PC5 en de PC6. Dit zijn 5 en 6 jaar oude Port Charlottes van de distilleerderij zelf, beiden op vatsterkte. Wat een teleurstelling! Vooral de PC5 is bot en lomp en wordt door Frank een turfbom genoemd. Plat en meteen weer weg. De PC6 is iets beter, maar ook deze mag de schoenen van ons vat 912 nog niet poetsen. Voor de volledigheid: beide kosten in de winkel ongeveer 65 euro en worden heel goed verkocht.
Conclusies:
Als een paal boven water blijft staan: We hebben een topwhisky. We zouden kunnen bottelen, omdat de leeftijd officieel meer dan 3 jaar en één dag is, maar we laten hem nog liggen om te kijken hoe hij zich verder ontwikkeld. We houden vinger aan de pols.
Een beetje met water experimenteren leert ons wel het volgende: we gaan de Port Charlotte vrijwel zeker op vatsterkte bottelen, op 63% of daaromtrent. Dan krijg je de mooiste smaak, en als hij te sterk is, kun je er altijd zelf water bijdoen. Dat betekent dan wel dat per certificaat 2 in plaats van 3 flessen gebotteld gaan worden. Is dat erg? Voor topwhisky lijkt het ons van niet.
Volgens Michel kunnen we nu bottelen, maar nu is hij nog 1-dimensionaal. Hij denkt dat er een complexiteit kan ontstaan als we het geduld hebben om iets te wachten. We moeten alleen goed opletten, omdat het tweede sample dusdanig anders is, dat er onverwachte dingen kunnen gebeuren. We besluiten om voorlopig het risico te lopen en niet te bottelen……..2008 wordt waarschijnlijk het jaar van de waarheid.
Wat wel rest is de vraag: wat is er met dat tweede sample gebeurd? De eerste en de derde komen duidelijk uit hetzelfde vat, maar het tweede ook? Terwijl we toch bewijsmateriaal hebben dat het eerste en tweede uit vat 912 komen. Heel vreemd, maar voorlopig natuurlijk eind goed, al goed.
Het Kilchoman-sample
Dit wordt een nieuw iets voor iedereen: onze eerste Kilchoman, 18 maanden oud……
Eerst de neus. Oei, pek in hout, rubber. Even wachten, en dan komt Michel met fudgy, veel melkzuur (teken van spirit), grassig, hooi. Er wordt geen turf geroken, maar wel veel rook. Best een prettige neus, heeft ie na een tijdje.
Even proeven. Houtskool, en er wordt door iedereen plastic geproefd. hmmmm. Een beetje water erbij en…..de geur valt helemaal weg. In de smaak komt wat peper naar voren en een vrij scherpe zwavellucht. Na 2 minuten wordt ook nog amandel geproefd. Het ruikt alsof er een sigaartje is aangestoken.
Wat is de voorzichtige conclusie:
Deze whisky kan zich heel mooi ontwikkelen, maar heeft zijn tijd nodig. Daar waar de Port Charlotte zich meteen explosief ging ontwikkelen, gaat deze, denken we, zijn 10 jaar gewoon volmaken. We weten nog niet welke tonen (fruit of fudge of toch de rook) de boventoon gaan voeren, maar het is zeker een whisky met toekomst. We zijn zeer benieuwd en gaan volgend jaar maart weer een sample opvragen.
Tot zover de notitie van deze proefavond. Het panel gaat tevreden naar huis, in de wetenschap dat we twee mooie vaten in ons bezit hebben. De ene is al heel hard op weg om iets moois te worden; de andere neemt een iets “gewonere” weg.
Tot ziens!!
Slainte!
Frans